zaterdag 22 juni 2013
Sleeping Beauty
Zelfs het
mooiste meisje kan een beetje gaan vervelen, zo blijkt hier. Emily
Browning, die in deze giall-olala film merendeels nakend het
hoofdpersonage speelt, heeft een prachtig Engels-aristocratisch gezicht,
een lelieblanke huid, tepels als rozenknopjes, én een goed stel vrij
plompe Australische benen, die ik stiekem haar beste feature vind. Het
eerste uur intrigeert dat, eh, intrinsiek. Bovendien is het verhaal dan
leuk kinky, men mag hier best aan Eyes Wide Shut denken. Een erotische
film waar je je vrouw mee naartoe kan nemen, want een beetje 'submissive'
in grijstinten. Maar als het uur om is, en het meisje inmiddels via een serveersterbaantje tot levende (doch slapende) knuffel voor
oude mannen is verworden, begint het ontbreken van een verhaal plots te
irriteren. Er zijn een paar fascinerende scenes met een Bret Easton
Ellis-achtige depri-creepy vriend, maar om dat die wel héél vaag
blijven, moet het plot toch komen van de Belle de Jour-achtige passages
met de hoerenmadam. Maar daar valt Sleeping Beauty dus in herhaling, en
blijkt de spanningslijn toch grotendeels te bestaan uit dat ons meisje
steeds nét iets vollediger in beeld wordt gebracht. Vanzelfsprekend is
Sleeping Beauty van een vrouwelijke regisseur, trouwens. (Zie ook Hemel,
waar de film langzaam steeds meer weg van gaat hebben, als de narigheid
toeneemt.)
Labels:
films uit de jaren '10,
Julia Leigh
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten