Smalltown, America. Ook dáár is het leven
soms net een film. Voor dit Linklatertje (met de charme van een
tussendoortje) heeft de regisseur goed naar Wes Anderson gekeken. Zoals
mijn zusje zei: 'Monsieur Noir avec une moustache fanci!' Ook alle
andere dorky dorpsbewoners zijn stiekem met een hele hoop aandacht
gecoiffeerd door de lokale Pfaff. (De enige gay uit het dorp die níet in
de kast zit waarschijnlijk.) Jack Black speelt het koddige
titelpersonage. Een musical-fan én mortician (pardon 'funeral director')
met een voorliefde voor de LOL's, de little old ladies. Linklater
kachelt voor deze true story al keuvelend langs de werkelijke
dorpsbewoners. Die dus allemaal dik in de film make-up hun momentje of
glorie beleven. Ze mogen vertellen hoe de echte Bernie was. En ze doen
dat met smaak, zoals het Amerikanen betaamt. Zo wordt het docu-sfeertje
eigenlijk supernep, en die botsing maakt de film
juist amusant.Als
broodnodig pepertje is wel de scherpte van Matthew McConnaughey nodig.
De ijdele sheriff met de ziekenfondsbril en de vroeggrijze haren heeft
die dekselse Bernie wel door. Er is niemand die zo verlekkerd 'closet
gay' kan zeggen als McConnaughey. Of 'popsicle' for that matter. Maar
dan is de film dus al op écht morbide terrein belandt. De rechtszaak is
zowaar echt spannend. The Real World through TV morals.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten