vrijdag 24 juli 2015
Freedom Is Paradise
'Kinderen
zijn de bloemen van het leven.' 'Andermans leven.' Zwartgallige
Russische humor. Freedom Is Paradise is een tipje uit het Cousins grote
kinder-overzicht voor volwassenen, dus van poëtisch
modernistische snit. Ultrakort, maar sfeervol. Een double bill met Wrony
zou helemáál en bijzondere avond opleveren. Het Sovjet-jongetje heeft
het nog slechter dan zijn Poolse evenknie. Zijn moeder is écht afwezig, en
pa zit in de bak. Een surrogaat-moeder laat 'm door een mannelijke
klant wat dollars toesteken. 'Ruil ze 6 tegen 1'. Ze komen van pas, want
het jongetje gaat op reis. Van Alma Ata naar pa. Door het uitgestrekte
aftandse Sovjet-land, achterna gezeten door functionarissen. Zij willen
'm terug hebben in het weeshuis waar hij zijn eigen gevangenisregime
moet ondergaan. Typerend voor de ellende is een scene vóór de jongens
naar bed gaan. Ze moeten allemaal even hun onderbroek laten zakken...
Neen, vrolijk wordt je er niet van. Dapper is het wel. En mooi gefilmd,
in vignetten die eruitzien als silhouetten. Meer schaduw dan beeld. (Hoe
zou je ook iets moeten kunnen zien in een treinwagon?) De medepassagier
is doof, maar communiceren kan altijd, als je beide het leven te goed
kent. Op een stoomschip wordt de film heel even Faulkneriaans. Een klein
engeltje uit de eerste klasse, voor de bitterzoete finale begint.
Labels:
films uit de jaren '80,
Sergey Bodrov
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten