zaterdag 18 juli 2015
Tabloid
'Joyce
has never had sex with anyone.' Ik huldig altijd het onzin-theorietje
dat getikte vrouwen enger zijn dan getikte mannen. Maar misschien
leveren engere vrouwen ook gewoon een veel beter verhaal op!
Filmlogica ten top. Geen saaie agressie, maar een onnavolgbaar web van
leugens, tranen en zelfrechtvaardigingen. Als je ziet wat een gewóne
vrouw al allemaal van een man gedaan krijgt, kun je nagaan... Nou ja. Ik
wil maar zeggen, Joyce McKinney is me er eentje. Drama queen in optima
forma. Misschien begon het allemaal bij die afgrijselijke 'beauty
peagants', waarin ze haar jeugd doorbracht. Enerzijds de totale
objectificering van het vrouwenlichaam, anderzijds de eeuwige obsessie
met 'chastity'.Als je ergens schizofreen van wordt is het die
prinsesjeskweek wel! Joyce wil eenmaal 'volwassen' niks meer of minder
dan dat 'special guy'. En daarvoor gaat ze ver. Enter, 'the manacled
Mormon'. Setting: schijnheilig braaf Engeland. Ingredienten: 50 Shades
of Grey. De natte kranten droom van de tabloids. En die journalistjes
mogen dan – naast Joyce zelf – het verhaal opdissen. De samenvatting
die u hierboven las wordt nog wel een paar keer op zijn kop gezet. Iedere keer wanneer het verhaal tragische kantjes dreigt te krijgen
maakt Joyce zelf weer een nieuwe move. Wat is immers een vrouw zonder
aandacht? Dat verdíent ze gewoon.
Labels:
Errol Morris,
films uit de jaren '10
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten