vrijdag 31 juli 2015
El Nido
De oude man met het jonge
meisje, is er iets waar de samenleving banger voor is? Laatst nog totale
hysterie in het lokale krantje toen een kerel een meisje met fietspech
'hulp' had aangeboden... Maar wat nu als een meisje de oude man zelf
opzoekt? Seventies-film El Nido heeft zo een stekelig onderwerp te pakken,
ik denk niet dat je er nu nog geldschieters voor zou kunnen vinden.
Zelfs in Spanje niet, waar de age of consent dertien is. Het schoot me ineens
te binnen, waarom weet ik zoiets!? Ana Torrent ís hier (toevallig?) dertien, en ze is in de jaren na El espíritu de la colmena en Cría cuervos
steeds meer op Anne Frank gaan lijken. Opbloeiend van 'marimacho' tot
vrouw fleurt en beurt ze een excentrieke knakker op. De man met het
Woody Allen-hoedje (!) en de Jodorowsky-grijns zat zijn tijd toch maar
met elektronisch schaak te verdoen. Met Ana komt het echte schaken
terug. Advies krijgt ie van zijn compadre de pastoor: 'ik vind het wel
kunnen'. Tegengas van een jonge lerares, die voelt waar het gevaar
vandaan komt. 'Jíj bent zelf de zwakste.' De kijker had dat ook wel in
de smiezen. De rol van Torrent wordt immers wederom vervlochten in een
meta-kader, nu geen Frankenstein, maar Macbeth. 'Unsex me here!' Dat zal
lastig worden. Girl power stort mannen sinds Eva al in de ellende,
nietwaar... Op de klanken van Haydn is dat nog aangenaam ook.
Labels:
films uit de jaren '80,
Jaime de Armiñán
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten