Onlangs op teletekst: een
asielzoeker werd veroordeeld voor bedreiging; hij flipte nadat de
conducteur hem 'een vuist vol ijzer had getoond.' Als dat geen poëzie
is! (Het bleek een sleutelbos...) Het had zo een Bruce Lee-filmtitel
kunnen zijn. Een goede goede gelegenheid dus voor 'Een vuistvol karate' (ook wel
The Chinese Connection). My very first Bruce Lee. Ik dacht dat wordt
hersenloos matten, maar de film is eigenlijk best rustig. Lee vindt
bijvoorbeeld tijd voor een portie vlees bij een kampvuur. Daarna
verschijnt er natuurlijk óók een echt een 'chickie', voor een
allerschattigst kusje. Hun twee hoofden vormen samen een hartje. Ja, een
beetje schmaltzy is het wel. Met zijn puppy-ogen en Lego-kapsel vraagt
Lee daar ook om. Ergens in de verte heeft ie zelfs iets van Elvis.
Intermezzi met bijvoorbeeld een Gene Wilder look-a-like en een geisha daargelaten,
worden er natuurlijk ook wel gewoon heel veel Japanners om zeep geholpen.
Bebrilde, besnorde, corpulente of gewoon downright verwíjfde Jappen,
bedoel ik. Ze verdienen niets beters dan vernederd te worden! Bruce
maakt er zelf wat kippengeluidjes bij, terwijl hij zijn dansjes des
doods doet. Zijn ijselijke scream gedurende de combo's is werkelijk
indrukwekkend, net als de spaarzaam gedoseerde slowmo's. En herkent ie
nou de Japanse verrader aan diens tepels!?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten