vrijdag 17 juli 2015

Crash

De geur van benzine heb ik altijd vervreemdend lekker gevonden. En vuur, dat ruikt toch gewoon romantisch? Dus, zó ver is die Crash-fetisj misschien nog niet eens gezocht. (En níets is ver gezocht na Sweet Movie...) Er zitten wel meer intrigerend verknipte gedachten in deze Cronenberg. 'Ik heb zo lang veilig verkeer-propaganda gezien, dat mijn ongeluk bijna als een opluchting voelde.' Heel raak. Hoe meer je wordt gewaarschuwd, hoe geiler de kick. Niks neuken zonder kapotje, gewoon zelf kapot gáán. Sleaze maestro Spader heeft het wel gezien met die 'office' fucks. Zijn permanent verbaasd kijkende eega Deborah Unger Kerr neemt ook liever de buitenbocht. In Elias Koteas vinden ze de juiste man om die verse wonden te doen kloppen. Het eerste half uur met deze broeierige 'projectleider' is het hoogtepunt van de film. Van litteken naar Het Lid. Het is ergens ook gewoon een afdaling in die swingers-hel van The Great Gatsby. De garage. Daar wordt studiemateriaal geanalyseerd, en begint die o zo belangrijke voorpret. De eerste re-enactment heeft er dan al ingehakt. De dood van James Dean, ultiem masculien. In de tweede helft van de film wordt het in wisselende samenstellingen wippen toch wat vermoeiend. Genoeg surrealistisch sensuele scenes, zeker, maar ik zat toch te wachten op wat meer.... mindfucks.

Geen opmerkingen: