vrijdag 31 juli 2015

De Komst van Joachim Stiller

'Chemicoanalyse dan maar?' Nooit gedacht dat er een fris en fruitige seventies-komedie in dat 'boekske' van Lampo zat. De tragische en melancholische trekjes sijpelen heus langzaam het verhaal binnen, maar voor die tijd (en dat is úrenlang) danst de film met funky giallo-swing door Antwerpen, het prachtige Praag van de Lage Landen. Dat laatste komt goed uit, want de journalist ('ik ben géén journalist!') Freek Groenevelt zit op een zomerdag in de tram juist Kafka te lezen. Speurend naar een verhaaltje voor d'n krant bekruipt hem een unheimisch gevoel, dat de weken erna almaar sterker wordt. Hulp bij het ontrafelen van het raadsel komt van een dwaze boekhandelaar, een geflipte schepen, en een goed gek stel Nederlandse meisjes. Willeke van Ammelrooy is de girl 'up stairs', die de bloemetjes buitenzet (en de borstjes buiten hangt). Nog leuker is 'de stilte rond' Cox Habbema: de sluikkoniningin der Lage Landen. Bekakt Nederlands wordt ineens prachtig zo. Ondanks de eindeloze speelduur en dito voice-over weet regisseur Kümel om onverklaarbare redenen de schwung stevig vast te houden. Misschien zijn het de Guust Flater-achtige grappen op de krantenredactie, de kinky slapstick rond kunstgalerie De Gebroken Vuist, of gewoon het algehele stripboeken-tempo a la Tardi. Dáár weten Belgen wel raad mee, nondeju!

Geen opmerkingen: