zondag 26 juli 2015
School of Rock
Leraren
in filmland, ze worden meestal belachelijk gemaakt. Het is pas de
vervanger annex rare vogel die de harten van de kinderen steelt.
Monsieur Lazhar! Dangerous Minds! Denken filmmakers nou zo slecht over
het onderwijs, of is het saaie onderwijs slechter dan we denken? In
School of Rock komt Jack Black met zijn gammele busje aanwaaien op de
beste 'prep' school van de state. Hij heeft het baantje ingepikt van een
softe huisgenoot die zelf het Enige Ware Stiel heeft durven verlaten. 'I
serve society by rocking!' Op school houdt Black de eerste week pauze,
tot afgrijzen van de brave kindertjes. Zoveel individualisme, dat zijn
ze niet gewend. De muzikant leeft bij het artiestencredo: 'I am gonna
solo here, if that's ok with you. You can solo later.' Met de klas als
begeleidingsband natuurlijk. De bandindeling is bijzonder lollig.
Natuurlijk moet de Lang Lang-Aziaat achter de piano. Het instrument
waarmee zij op hún beurt The Man links konden inhalen. En het grootste
en (ehm) meest volwassen meisje? Zij speelt basgitaar duh! Hoewel de
muziekkeuze van de film zelf behoudend is – rock als het nieuwe
conservatisme – is die feel good snel binnen. Black is in zijn stiel én
Joan Cusack is er altijd bij in lieve, gammele komedies. Een briljant
flauwe pedofielengrap (echt!) zet de puntjes op de hoog-galmende Y.
Labels:
films uit de jaren '00,
Richard Linklater
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten