Pederastie.
De film doet er even achteloos over als de personages, wat het verhaal
enkel beklemmender maakt. Een koele registratie van tederheid én
berekening. De dingen die gebeuren achter rolluiken... Eastern Boys
begint met een 'zoom' van tien minuten. Langzaamaan omsingelt de camera
een groepje Oostblok-jongens op Gare du Nord. Immer op hun hoede voor de
(vele) agenten, lummelend bij de Hema (!). Een zakenman houdt ze in de
smiezen. Net als de camera cirkelt hij almaar dichterbij, tot hij er één
te pakken heeft. 'Aren't you going to ask how much it costs?' De
zakenman kijkt verlegen. '50 euro'. De man geeft zijn adres. Het
spektakel kan beginnen. Eén lange Grunbergiaanse vernedering. De enige
optie is het maar te ondergaan. Slachtoffer van je eigen geilheid. En
geen DSK-geld om het af te kopen. (Maar wel genoeg spulletjes.) De rest
van de film duurt bij dat intro vergeleken nogal lang. De regisseur weet
niet goed waarnaar hij wil schakelen. Eerst krijgen we moeizame
arthouse. De jongen en de vader-figuur. Maar wie penetreert wiens leven,
nu eigenlijk? De zakenman blijft al te schimmig. De finale zoekt het
ineens weer in een ander register, al had de lekker schmierende
'bande'-leider het wel 'aangekondigd'. Toch was het voor
Rundskop-melodrama wel wat laat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten