Fotografe Ha. Girlfriends is de seventies-voorloper van Frances en haar
vriendinnetje(s). Het doet beseffen hoezeer dingen hetzelfde blijven.
Ook zonder computers en internet is die opgroei-crisis daar, Net als de
bitsige onzekerheid en de kiftende afgunst van de meisjes onder elkaar.
(En ook zonder Tumblr maken mensen wel naaktfoto's, nu nog groter, op
dia-formaat!) Vergeleken met Noah Baumbach's cinemagische
hinkstap-sprong stadssprookje is Girlfriends wel wat grimmiger. De
gebitten zijn havelozer, de (nieuwe) kapsels mislukter en de eenzaamheid
schrijnender. Hoofdpersonage Susan wordt al snel door haar roommate
verlaten. Die kiest voor het afgesleten burgerlijke paadje. De fotografe twijfelt,
en roept heel hard dat ze in haar uppie wonen geweldig vindt. Maar haar
fotografie-carriere wil het niet lukken, waardoor ze genoodzaakt is
huwelijksreportages te schieten voor een rabbijn. Elli Wallach is de
grootste naam in de cast, maar tekenend voor de klasse van de film lijkt
hij recht uit de synagoge opgepikt. Pas als hij zich aan een charmante
Marcel Marceau waagt zien we de ster. Regisseur
Christina Weill houdt de boel haarscherp, met flitsende editing vol
spaces as empty as apartments (and hearts). Niet alles hoeft
uitgesproken te worden. Zo lopen twee galeriehouders allebei met hun nek
in een verband!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten