Iemand nog een kippetje? Ze zijn
supervers! Onze (niet meer zo héél) jonge filmstudente Sonja brengt de
mannen van Busan danig in verwarring. 'Ze heeft artistiek gevoel.' 'Ze
is vreemd, maar wel moedig.' Het meisje doet zelf weinig om een en ander
waar te maken. Ze hengelt vooral naar complimentjes. Was ze maar zoals
die referentiebrief. Zodra haar mannen genoeg Soju biertjes op hebben
willen ze die best voor haar schrijven. Daytime Drinking lost zo een
hoop op. Het is het eerste momentje Hong Sang-soo-magie. Even met de
ogen knipperen en één leeg flesje is een tafel vól lege flesjes
geworden. Het oeuvre van de Koreaanse regisseur kun je rustig consistent
noemen. Het meta-aspect blijft voor hem werken. Een hele carrière
opgebouwd rond filmacademie-films. (Waar staat die Nederlandse
filmacademie eigenlijk?) Eén van de studenten die achter Sunhi aanloopt
heeft net 10.000 euro in een film over zijn liefde voor hét meisje
gestoken. Heel veel meer geld lijkt ook Hong niet nodig te hebben. De
digitale beelden zijn supergoedkoop. In de restaurantjes lijkt het zo
wel een Amerikaanse tussen de middag-sitcom. Buiten (en al overbelicht)
werkt de uitgebeende stijl beter. En daar weet het weer slim spiegelende
scenario tussen alle weerkaatsingen door een even droge als Alleneske
pointe te zetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten