Toevalligerwijs
een ideale double bill met
Shame. Niemand zou zich verbazen als
Skoonheid Skaamte had geheten. (Tenzij dat geen Afrikaans woord is...)
Skoonheid is een te indringende film om hier verder vermakelijk te gaan
doen over de Afrikaanse taal. (“Bezigheidsafspraken” vind ik wel een
hele mooie.) Net als in Shame worstelt hier een man met zijn seksualiteit. De
film lijkt nochtans eerst een barok familiedrama te worden. Als een big budget VPRO-serie, met vrolijkheid op een bruiloft. Maar dat slaat om. En hoe! De twist kwam voor mij als een verrassing, en is
vergeleken met Shame volkomen terecht veel rauwer en zweteriger. Ondanks
dat Skoonheid het niet bij Shame haalt qua acteren en stijl doet het
'grote' verhaal me stiekem toch meer. Misschien komt dat door de
Grunbergse trekjes. Het sadomasochisme van de suburbs. Staan ginnegappen
aan de braai, maar later... De hoofdrol is ook hier prima; in dit geval
voor een kalende vadsige kerel. De man ziet eruit als een professioneel
darter. Bij hem echt geen présence. Wél besmuikte glimlachjes, een
veelbetekenende blik, en een borrelende agressie die zich hier niet laat temmen. Ondertussen reist de man voor zijn houtfabriekje van
de Western Province naar Kaapstad, de stranden, restaurantjes, en weer
terug. Patronen herhalen zich. En zelfs het einde is even stil
gefrustreerd als Shame.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten