Soms
lijken alle mensen in de kunst-sector een beroemde pa of ma te hebben.
Valt me echt vaak op, bijvoorbeeld op Wikipedia. Aan de andere kant, je maakt
waarschijnlijk ook een vliegende start in de zuivelhandel, als je van de
melkboer bent... Brandon Cronenberg is de zoon van David en dat is te
merken ook. Intellectuele body horror leeft! Smakelijk onsmakelijk, vol
goede ideetjes, die nog net niet helemaal op een coherente manier tot
één verhaal zijn gesmeed. (Dit is Brandons debuut.) Met het design zit
het al wel goed. Lijkbleke mensen dwalen door klinische kaders,
terwijl ze gruwelijke dingen doen. Het bloed is zo rood dat het zwart
wordt, en het vleugje vampirisme wordt aan het slot alsnog expliciet
gemaakt. Daarvóór is de film vooral een rommelige satire op de steeds
verder voortschrijdende celebrity cultuur. Er wordt niet eens meer
verteld waarom de mensen beroemd zijn, ze 'zijn' het gewoon. En de fans
willen het liefst met ze versmelten. Hoe kan dat nu beter dan met een
virusje? 'She's more than perfect', 'more than human', kreunt Caleb
Jones terwijl hij injecties bacteriën verkoopt. Hij neemt er zelf ook
wel eens eentje, maar niet omdat ie zo'n grote fan is... Brandon
verluchtigt het verhaal dat (vanzelfsprekend!) misselijkmakend ontspoord
met wat kantoorhumor. 'Catch you later!'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten