Supervlotte,
maar daardoor ook vermoeiende crime-film van Johnnie To. Niet dat
ik het gevoel heb dat hij zelf ergens de draad kwijtraakt; alhoewel waar
blijven die kinderen in die schoolbus? To's gevoel voor humor is fysiek
en soms boertig, maar tegelijkertijd kan hij heel gestileerd uit de
hoek komen.
The Mission combineert beide aspecten, het fraaie
Vengeance
(met godbetert Johnny Halliday) is in mijn herinnering vooral sfeervol.
Drug War is een parade van handicaps, geschmier en kogels. Je moet
respect hebben voor de actiefilm die twee doofstomme broers serieus neemt,
en toch gewoon het kansje benut om een doofstomme crimineel
'huishoudelijke bezigheden' te zien verrichten – met een krantje erbij –
terwijl de kogels om hem heen knetteren. Drug War opent nog behoorlijk
serieus, bolletjesslikken is smerige business... Met de entree van de
hoofdagent (Zhang Lei) wordt de film snel maller. Hij probeert een
drugskartel op te rollen met behulp van een 'gevangen rat', maar de
vraag is wie nu wie gebruikt. Er volgt een tocht langs drugsbaasjes.
Eentje heet 'Haha', en maakt zijn naam Bean-ig waar. Zo valt ie
makkelijk te imiteren... Leukste geintje: Lei haalt in een van zijn dure
karretjes twee mede-agenten in, en lost ze zo af in de achtervolging.
Die kerels zetten op de drukke weg meteen hun bak aan de kant voor een
plaspauze!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten