De
makers van deze film baalden enorm óf ze waren heel gewiekst. Een
jaartje na Lost In Translation kwamen ze met een identieke film.
Scarlett Johansson-achtig modelmeisje dwaalt door Tokyo. Het beroemde
openingsshot van Lost in Translation wordt hier, eh, uitgespreid over negentig
minuten, want het achttienjarige meisje belandt in een
'hostess'-baantje. Een goed excuus voor heel veel mooie meisjes
(waaronder Tara Elders) in heel weinig 'kleedjes'. De Japanners houden
van jong en blank, en de club voldoet eraan. De 'stratosphere girl' is
een manga-fan, dus vindt het allemaal even spannend en leuk. Ze
denkt een mysterieuze verdwijning op het spoor te zijn, en slaat al
tekenend aan het fantaseren. Filip Peeters heeft een amusante, Porgy
Franssen-achtige nonsens rol als de mogelijke slechterik. 'A pen friend
hm, that still exists?!' Doordat we het verhaal via geslaagde
striptekeningen tot leven zien komen is het niet geheel duidelijk wat
waar is, en wat enkel in het hoofd van het meisje gebeurt. Heel diep
lijken de makers daar verder ook niet over nagedacht te hebben. Aan
budget ontbrak het ze niet, want Nils Petter Molvaer schreef de
soundtrack, en Blonde Redhead doet ook mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten