maandag 2 juni 2014
The Place Beyond the Pines
Een hoop
film, met weinig resultaat. The Place is zo'n Babelig toevalsmozaïek.
Het eerste segment stelt het meest teleur en is het minst af. Ryan
Gosling wordt daar opgevoerd als stuntmotorijder. Zijn kunstjes worden
echter al snel afgekapt. Ook Gosling is slechts een schaakstuk op een
groter bord. De stuntman verwekt een kind, en crasht in de achtertuin
van Ben “Animal Kingdom” Mendelsohn, het mooiste personage van de film.
De man is zó blij dat hij een vriend heeft. 'You're lonesome'
concludeert Gosling. Topteksten... Mendelsohn zet Gosling aan tot wat
bankovervallen – waarom niet – en in de nasleep daarvan draait de film
een eerste keer volledig om. De fletse Bradley Cooper krijgt betere
kansen wat met zijn rol te doen. Zijn hele carrière bij de politie lijkt
één grote opportunistische truc om later politicus te worden. Ook dat
Internal Affairs-segment is eigenlijk een geschetste genrefilm. De
finale tot slot, doet er nog eens een 'vijftien jaar later' bij, waarmee
we definitief op 'alles komt uiteindelijk bij elkaar'-terrein belanden.
Emory Cohen is hilarisch overdadig als Marlon Brando-achtig ongeleid
projectiel. De ándere zoon is your typical indiekid. Blijft over: de
ontmoeting. Ik vond het slot toch wat weinig vuurwerk bevatten. Excusez
le mot, want wappengekletter zit hier wél weer diep in het DNA van het
Amerikaanse denkraam.
Labels:
Derek Cianfrance,
films uit de jaren '10
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten