Wat
in
Cold Weather met hangen en wurgen tóch lukte, gaat hier mis. De
houtje touwtje-constructie van het genrebendin' scenario wordt
onvoldoende gecompenseerd door goed acteerwerk en dito beelden. Genoeg vergeleken, Safety is ten slotte bij
vlagen amusant, en zéker lief. De film heeft een bijna bizarre obsessie
met maagden. Drie van de vier hoofdpersonages worstelen ermee, of moeten
dat van de film. Van het hipster-meisje (met mutsje en teveel make-up)
dat 'internt' bij een magazine is dat wel erg onnozel, zelfs al zou ze
heel fanatiek de 'hard to get lesbian' uithangen... Het meisje wordt
door het alfa-Ruffalo-doordrukje van de film meegetroond naar een
smalltown, om samen met nóg een intern (een Indiase nerd) een artikel
over een contact-advertentie te pennen. 'Man zoekt reisgenoot voor tijdreis'.
Enter Duplass, de Grizzly Man annex goofy superdork ('do you know what
Star Wars is?). Meisje en weirdo vinden elkaar, maar krijgen weinig
'samentijd' van het script, dat immers ook de avonturen van het andere
tweetal in de gaten moet houden. Weg sprankel-kans. Maar wie kan een
film haten waarop een ballade op een zither wordt gespeeld? Het liedje
is – net als de hele film – een soort poor man's
Eternal Sunshine. Everybody's gotta learn sometime.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten