'Wat
je met je eigen tijd doet moet je zelf weten, maar ik wil niet dat je
high aan tafel zit.' Nederland. Iemand leest mijn stukjes, want ik heb wel
eens geroepen dat ze (we!) eens aan de imitatio moeten, bijvoorbeeld met
Solondz. Zie daar. De poster is heel Ghost World, en ook de titel doet
een harde film over het hart van een dik meisje vermoeden, maar het kind
is maar één van de personages. Het hele gezin doet mee in deze lekker
cynische komedie. Ton Kas is er net als in
Matterhorn bij. Duidelijk een
goed filmjaar voor hem. Hier werkt ie in de frikadellen-fabriek, wat 'm
blijkbaar wel een kast van een suburban huis heeft opgeleverd. Moeder
cijfert zich weg. De ene zoon blowt, de andere zoon is the good kid. Dan
arriveert een Duitser voor een schoolproject van Eva. De jongen heet
Veit, 'naar de heilige die eigenlijk een martelaar was'. Hint! De
Duitser met het uiterlijk van een willekeurige 1D'er zet alle
gezinsleden aan tot actie. Dikke Eva doet zelfs wat make-up op. Moeder
is vooral geïnteresseerd in de solar plexus. De film is goed op dreef
met allochtonen, want elk gezinslid heeft zo zijn interactie met 'de
ander'. De grapjes zijn niet altijd van het niveau van de prima beelden,
en ook de muziek van Awkward I en Alamo Race Track blijft wat in de
polderklei steken, maar dat past eigenlijk wel bij de gezochte
lulligheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten