Heerlijk
hoe deze film de kijker keer op keer op het verkeerde been zet. Steeds
een stapje verder richting fucked up waanzin. De eerste minuten doen nog
een old skool handelingenfilm vermoeden. Pa en dochter. Een stil trauma. En
dan maar zwijgen en autorijden. Maar al snel wordt er alsnog vrij veel
gesproken en even later krijgt het meisje op de middelbare school zelfs zoentjes van
een hele nieuwe vriendenkring. Een feel good-film? Think again. De
kokhalsneigingen van een van de pauze-'maatjes' zijn een eerste hint.
Vanaf dat moment belanden we in een Lynchiaanse achtbaan. Alsof elk shot
een hint voor een verklaring zou kunnen zijn. Concentratie is vereist.
Wat is er nou precies gebeurd met de moeder van het meisje? En die auto?
Is het allemaal schuldgevoel? In elk geval gaat voor het o zo lieve
poppetje alles mis op school. We zien een ander Mexico dan gebruikelijk,
want alles en iedereen is zo upper class als wat. Wiet, iPhones en
jacuzzi. Ongeacht de gladde omstandigheden worden de daden van zowel
daders als slachtoffers almaar rauwer. Alsof de moraal van de
drugsbendes nu ook de uptown heeft bereikt. Después de Lucia is in
setting, broeierigheid én geweld de zusterfilm van Antonio Campos'
Afterschool. En het is ook naschools dat de film zijn ultieme 'high' (of
low) vindt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten