'Ask her when she's sober' vat
het beleid van het Amerikaanse leger tegen verkrachting wel samen.
Onwaarschijnlijk denigrerend! Ik heb nog nooit een docu gezien waarin
zoveel 'talking heads' zó totaal 'to pieces' gaan. Alsof er nog niet
genoeg redenen waren om het fenomeen 'leger' te haten. 'Most rapists are
repetitive criminals' leren we. En het leger is een gekende 'hunting
ground'. Als hogergeplaatste kom je 'r makkelijk mee weg, en áls er al
aangifte wordt gedaan zijn het de leidinggevenden zelf die beslissen of
er iets mee wordt gedaan. Het engste is toch die schaduw-realiteit van
eigen wetten en militaire tribunalen, die AWOL keihard afstraffen maar
verkrachting door de vingers zien. (“Want je hebt het waarschijnlijk
zelf uitgelokt”.) Moet gezegd, een tijdje terug werd hier in Breda een
studente op klaarlichte dag verkracht, de dader had 'gewoon' bij haar
studentenflatje aangebeld. De man werd gepakt, bleek al eerder voor
verkrachting in de gevangenis te hebben gezeten en kreeg nu vijf (!)
jaar. Ik ben een softe jongen, maar zelfs ik vind dat wat weinig. Dat
betekent in praktijk gewoon dat hij weer rondloopt nog voor die studente
klaar is met haar studie. Als ze die ooit nog hervat, want The
Invisible War laat de worsteling zien van de aftermath. Stress,
medicijnen, angsten, het gaat een leven lang niet meer weg. Pffff...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten