Regisseur
en hoofdrolspeler Matthieu Kassovitz heeft een fraaie vergeten
micro-historie opgeduikeld. Een crisis in Nieuw-Caledonië. Wijs dat maar
eens aan op de kaart! De jongens van de GIGN (een interventie-eenheid)
beginnen in het vliegtuig al van surfen te dromen... Op de eilandengroep
is eind jaren '80 een opstandje aan de gang, niks al te groots, maar er
zijn wel wat Franse officials gegijzeld én gedood. Kassovitz speelt
zelf de leider van de eenheid, die al snel merkt dat zijn speelruimte
net zo ingeperkt is als de kleine kolonie. Door het jungle-terrein krijgt
L'Ordre een Apocalypse Now-achtige paranoïde kwaliteit. Ik overdrijf,
maar zeker het eerste uur voel je de kans. (En dat Kassovitz dáárom het
projectje is begonnen.) L'Ordre is de zeldzame film die juist wat méér
voice-over had kunnen gebruiken. Wat voor eenheid GIGN nou precies is
wordt maar langzaam duidelijk, en ik had wel wat meta-filosofische
bespiegelingen van Kassovitz willen horen. Dan was het ook minder erg
geweest dat de finale in de (chaotische) soep loopt. De film is op haar
best als de aanvangssituatie wordt uitgelegd door middel van een galante
Saylesiaanse flashback. Later wordt achteloos onthuld waarom de Fransen
eigenlijk geïnteresseerd zijn in het gebied en is er een pijnlijk
tv-debat tussen Mitterand en president Chirac. Een paar rebellen
ombrengen in een departement waarvan nooit iemand heeft gehoord... C'est
rien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten