Edtv

Nooit een minuut van Big Brother gezien en toch doet het subgenre 'speelfilms over realityshows' het hier altijd goed. The Truman Show! Reality (Bites)! Veel andere voorbeelden schieten me niet te binnen. Edtv is ook best tof, al is het een gelikte versie. Meer romcom dan satire. McConnaughey en Harrelson zijn een geweldig stel. Ze zouden zo écht (…) twee broertjes kunnen zijn. Woody speelt de man die dolgraag op tv wil, maar het is zijn loser-broertje die het camerateam op zijn nek krijgt. Ed doorloopt het bekende stadium. Zelfliefde (als een kleuter die voor het eerst een spiegel zit), fame en ten slotte ergernis en paranoia. (Juist in dat laatste aspect zijn bovengenoemde voorbeelden beter.) Edtv laat de broedertwist na een tijdje voor wat ie (niet) is, en focust op een voor de hand liggend stukje 'echte liefde'. De neppe obstakels zorgen voor de komedie. Een menigte verzamelt zich voor het huis waar Ed het wellicht met een model gaat doen. In de marge een hoop cameos (Leno e.d.) en een lollige bijrol van stiefvader Martin Landau. 'Don't blame your mother, I was irrestible'. Het laatste half uur is er teveel aan. De honderd minuten-regel werd weer eens uit het oog verloren. De 'oplossing' uit het net van reality is eigenlijk heel preuts Amerikaans. (Romance ja, kinky shit neen). De makers hadden duidelijk nooit van Sex voor de Buch gehoord.