'Ahoy!' 'Ahoy!' Tsjechische
blommenmeisjes '
vont en bateau'. Daisies is minstens zo'n irritant
giebelfestijn als de film van Rivette. Gelukkig is ie wel drie keer zo
kort. Cocorosie(s) met de turbo erop. Gek doen om gezien te worden. Een
vrouw danst nóóit zomaar op tafel. De waarde van Daisies zit 'm niet in
de bewust kinderlijke Pippi Langkous op de kleuterschool-dialogen, maar
in de visuele kwaliteiten. De film is één grote collectie briljante
Tumblr-shots. Véél quasi-sexy gedans in beeldschone lingeriesetjes.
Gedoe met melk, eieren, en het pellen der bananen. En het mooiste is; de
film is supersensueel terwijl er hooguit één stel billetjes is te zien.
Dat is de touch van een vrouwelijke regisseur, denk ik dan. Maar niet
alleen de zusjes (blond + brunette) zijn even rusteloos als mooi. De
geweldige beelden zijn dat ook. Elke vier seconden een andere kleurenfilter
of trucje, zoals een camera die in scherven uiteenvalt. Beste voorbeeld
vormt een psychedelisch regenboog-shot van een voortrazende trein. Zet
er Star Guitar van Chemical Bros en je hebt hun videoclip verbeterd. De
film – tot dan een ogenschijnlijke verheerlijking van oppervlakkigheid –
eindigt met een copieus voedselgevecht. De slottitels doen vermoeden
dat we daarmee dan toch het langverwachte speldenprikje richting de
dictatuur te pakken hebben. Zulke Daisies konden niets anders dan de
Praagse Lente aankondigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten