'I
don't trust anything that bleeds for a minute and doesn't die'. Mannen
over vrouwen. Ze winden er geen, eh, doekjes om... Vrouwen over mannen
zijn overigens geen haar beter, weten we uit het nog wat slimmere
Le Déclin de L'Empire Américain, dat overigens allebei de kanten laat zien. In The
Company Of Men houdt men het zoals de titel al aangeeft op mannen.
Kantoorlosers om precies te zijn. Een sfeerverhogende factor natuurlijk.
De beknelling van de stropdas remt de driften. En constipeert
bovendien. Aaron Eckhart en Matt Malloy zijn naar een of andere
smalltown gevlogen om een kortstondige bedrijfsoperatie uit te voeren.
Eckhart overtuigt Malloy dat er on the side ook nog wel een projectje in
zitten. 'We versieren allebei dezelfde chick, en dumpen haar
genadeloos. Liefst een zo zwak mogelijk exemplaar'. Het dove
kantoormuurbloempje (Stacy Edwards) voldoet perfect. Edwards doet de
'Flipper voice' van de dove indringend. Het medelijden! (Ook de kijker
moet ten slotte in dit project 'gespankt' worden.) De grappen zijn, eh,
pikzwart. En dat is precies een van de andere interesses van Eckhart.
Het lachen wordt intussen almaar grimmiger en aarzelender. Precies de
bedoeling natuurlijk. In The Company Of Men schuurt en zaagt. Een
romantische wending is uitgesloten. Maar wat dan wel? Hobbes had het wel
geweten. Homo homini lupus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten