Merkwaardige
titel eigenlijk. Je zou denken dat de film over '3 amis contre le
monde' gaat, maar eigenlijk is de film alleen in Vincent geïnteresseerd.
Mislukte schrijver Paul heeft één grappige dronken scene, en François
'mag' zijn vrouw meppen, maar verder is het dus aan Vincent. Yves
Montand speelt de zakenman met financiële problemen nogal uitgestreken.
Hij is op zoek naar geld om schulden af te betalen, een onderwerp dat je
in deze niet-criminele vorm eigenlijk zelden ziet in films. De
vernedering die je voelt wanneer je bij je vrienden (en vage kennissen!)
om geld moet bedelen. En dat je ze dan al afkappen nog voor je het
bedrag hebt genoemd... Vincent vindt wat afleiding in zijn oogappeltje
Jean. De jonge Dépardieu overtuigt zelfs als bokser. (En er zit een heus
Raging Bull-gevecht in de film!) Op de beste momenten nadert de film
het gemeenschapsgevoel van John Sayles. Dat zijn dus juist die scenes
waarin alle personages op één plek verzameld zijn, bijvoorbeeld als ze
met zijn allen aan een schuurtje timmeren. Zodra de openbare ruimte wordt verlaten voor gesip in
slaapkamers vond ik het minder worden. De late voice-over en de nogal
ondersteunende muziek helpen ook niet. Bovendien ging iets anders
opvallen; waarom zijn les autres (de vrouwen!) niet meer dan
tegenstribbelende decorstukken. Daarin had de titel dan weer wel
gelijk..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten