dinsdag 22 juli 2014
Lost and Delirious
'And
have all those gross guys groping me? I'd rather stay home and do a
maths lesson.' Ik keek 'm speciaal voor die wiskundeles natuurlijk... Of
als voorbereiding op die grote Franse lesbo-film die klaarstaat. Die zal
een stuk beter zijn. Het clichématige Lost and Delirious heeft heus
goede bedoelingen, maar het blijft toch verlekkerd steken bij
hysterische meisjes in kostschoolrokjes. Of in ondergoed. Mischa Barton
is de grootste naam, maar hier nog het kleine meisje dat op een
afstandje moet blijven. Op één gewaagde opmerking na – 'dat was het
moment dat ik iets ging voelen down below' – is ze niet involved. De
focus van het script is er ook te rommelig voor. Zo wordt het nooit:
moederloos meisje ontdekt de liefde dankzij twee lesbische kamergenotes,
maar eerder: lesbische kamergenotes gaan door het lint, omdat zij óók
moederloos zijn. Zo neigt de film naar een zeker conservatisme. Piper
Perabo speelt de duistere ontembare natuurkracht, die zelfs in een
omgeving vol docentes van de andere kant haar plekje niet weet te
vinden. Bij een ander lukt dat wel, en Jessica Pare laat zich
aanvankelijk de aandacht welgevallen. De seksscene is nogal
softpornografisch, terwijl dit toch een film over het vrouwelijk lichaam
had kunnen zijn. Na de breuk doet Perabo bijzonder melodramatische
wijzen pogingen haar geliefde terug te winnen. Maar of een KD Lang-pak
dan zo'n goed idee is? Ani DiFranco en Meshell Ndegeocello zingen mee.
Labels:
films uit de jaren '00,
Léa Pool
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten