Fritz Lang werd met de
jaren zwartgalliger. En het is niet alsof hij circa M zo positief
begonnen was hè. Bij hem is het elke dag gehaktdag. Truffaut
theoretiseerde dat Lang nooit herstelde van z'n vlucht voor het nazisme.
In elk geval kreeg Lang het voor elkaar on in het heppiedepeppie Amerika
onwaarschijnlijk bittere noirs te maken. Beyond a Reasonable Doubt is
de allerlaatste. Aardige mensen zoek je hier tergeefs. Opportunisten
des te meer. De intiteling begint doodleuk met het executeren van een
gevangene. Dana Andrews is een succesvol schrijver die nodig een tweede
boek moet pennen. Aanstaande schoonpa heeft een ideetje. In zijn
campagne tegen de death penalty kan hij wel een onschuldig veroordeelde
gebruiken. Wil jij hem soms spelen? Laten we als slachtoffer een hoertje
gebruiken! Na genoeg deus ex machina-wendingen is het idee ietsje
minder vergezocht dan je zou denken. De diepere laag is natuurlijk dat
niemand werkelijk volkomen onschuldig is, en dat er voor onze zonden
altijd iemand moet hangen. Nou ja... In elk geval zijn de toestanden
Kafkaësk. De rommelige vertelstijl was waarschijnlijk bittere noodzaak
om ons de twist niet te laten raden. Ik dacht zelf dat het allemaal een
opzetje van schoonpa, we zijn hier ten slotte
In the Company of Men. Zou
Klinkhamer 'm ooit gezien hebben?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten