vrijdag 13 juni 2014
Promised Land
Misschien
hielpen de drie liedjes van de Milk Carton Kids, maar ik kon deze
smalltown USA-film van Van Sant goed hebben. Dave Eggers schreef het
verhaal, dat dicht op het nieuws zit. Fracking, wie wist een paar jaar
terug wat het was? Blijft bizar hoe de oliejunks de meest ingewikkelde
oplossingen (Irak binnenvallen!) voor hun 'hit' blijven zoeken. Ook in
het eigen land mijlendiep onder de grond boren lijkt niet 1,2,3 het
beste idee. En dat is precies het punt dat de film met een omweg maakt.
De doodsaaie Matt Damon komt als Natural Gas-vertegenwoordiger naar een
dorpje om de boel op te kopen. Hij vormt samen met de altijd weer
geweldige Frances McDormand het 'promotieteam', zoals ze zelf geinen. De
twee zijn goed op elkaar ingespeeld, maar helaas is de screentime van
McDormand beperkt. Waar je film ook over gaat, de held moet ten slotte
aan de vrouw! (En de Willem Defoe-achtige McDormand is daarvoor te oud.
Alhoewel... 'If you're desperate I'm in room 23'...) De opbloeiende
romance met een lokalo boeit dus naadje. De machinaties van het
zakelijke proces zijn wel leuk. Natuurlijk loopt de boel in het honderd,
en natuurlijk komt er een Sufjan Stevens look-a-like het nimby-verzet
organiseren. Het eindresultaat is in de verste verte niet zo magisch als
Local Hero, maar ach, ik vond 'm toch best sympathiek
Labels:
films uit de jaren '10,
Gus van Sant
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten