woensdag 4 juni 2014
Berberian Sound Studio
Ook voor giallo
moet u de groente van Hak hebben. Berberian Sound Studio is een fijne
film in film-film. Bijzonder leuk voor de cinefiel. Toby Jones speelt
een Brits geluidsmannetje dat naar het zuiden is gevlogen, om een 'meesterwerk' te mixen. De kerel is een pro en begint meteen op- en
aanmerkingen te maken over 'condensers' en weet ik wat. 'Dat is ook
niet beleefd', zeggen de Italianen. Maar ze hebben de man zelf niet
verteld wat voor film het is. Duivenliefhebber Toby is geshockeerd. 'Ik
dacht dat het over een paardenmeisje ging'. Zo is Jones het ultieme
onschuldige horror-slachtoffer. De man schrijft brieven naar zijn
moeder, onbevlekt als hij is. En nu moet ie het geluid doen voor een
heksenfilm waarin weinig lichaamsdelen onaangeroerd blijven. Splat!
Daar gaat weer een courgette. Hoewel de regisseur en producer smakelijk
vieze kerels zijn, en de scream queens flirterig weet Berberian Sound
Studio geen al te scherp verhaal uit de audio-martelingen te wringen.
Het blijven betrekkelijk losstaande scenes, die afwisselend magisch (de
UFO!) en intrigerend zijn. Als een echte giallo-film ontbeert ook deze ode
dus richting, wat aan het eind tot een opeenvolging van halve
meta-eindes leidt. Ik had gewoon voluit voor de postmoderne dub-twist
gekozen. Bizar genoeg maakt het spannendste moment tóch gebruik van een
scherm...
Labels:
films uit de jaren '10,
Peter Strickland
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten