Gijzelingen
kun je wel aan Greengrass overlaten. Ook Captain Phillips is weer een
spannende en technische actiefilm geworden, vol insider-termen. Enkel in
de matige openingsscene is er een poging tot expositie, een handreiking
om wat sympathie voor de saaie kapitein (Tom Hanks) te kweken. Daarna
gaat het echter in sneltreinvaart. Het gigantische Maersk-schip wordt
varend om de hoorn van Afrika opgejaagd door een paar Somalische
bootjes. Enteren is nog niet zo eenvoudig, gezien de golven die 'de
Alabama' (best toepasselijk...) kan maken. Het loont kennelijk niet om
een een paar beveiligers op het schip te hebben staan. Als de kapers
eindelijk aan boord zijn, weten ze het even niet. Wat nu? Een
prachtig moment van verwarring. En misschien wel cruciaal. 'Cap Irish'
heeft inmiddels de Britse (?) kustwacht gebeld. Aan de telefoon gaat ie
er zelf met een vleugje Engels accent van 'kleppen'... Daarna wordt het
grote Amerikaanse materieel uitgerold. Dit is geen onderhandelingsfilm
zoals het softere
Kapringen. We krijgen een HD war, net zoals in
Zero Dark Thirty. Maar de Somalische piraten roepen het ook zelf: 'No Al
Qaeda here'. Het David en Goliath-aspect wordt almaar pijnlijker.
Vermalen door brute, mechanische staatmacht. Dat maakt de film, haast
onbedoeld en ongewild, subtieler, en Hanks' tranen aan het eind
indringend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten