Von Triers
Antichrist op een Australisch bootje. Dead Calm zinkt volgens mij expres
naar een lachwekkend 'diep' b-film-niveau, en wordt zo een uitzinnige
genrefilm. Het is een afslag die Antichrist ook wel had kunnen nemen, en
beide films delen de 'psychologische' setup. Opgepast: rondvliegende
kinderen! Het trauma lijkt me verder totaal overbodig om mensen op een
eenzame cruise te kunnen sturen, maar Nicole Kidman en Sam Neil zitten
er toch maar mooi mee. Dobberende verwerking. Dan komt De Vreemdeling.
Brandend van Brando-broeierigheid is Billy Zane de 'femme fatale'. Het
script geeft hem slechts ruimte voor één briljant zachtmoedig momentje,
als hij een surfer stoned dansje doet op de muziek van een oud
cassettebandje. Juist in die lievigheid wordt hij creepy. (Voor de rest
is het dus hysterie troef.) Belangrijkste minpunt is dat de potentieel
explosieve menage a trois eigenlijk al meteen als een navelstreng wordt
doorgeknipt. Weg kansen op dubbelzinnige dialogen a la
Knife in the Water. Met de echtgenoot buiten beeld in een knullig onontwikkelde
zijlijn, blijft Kidman en Zane niks anders over dan elkaar op tal van
manieren fysiek te lijf te gaan. Enkel de hond waagt zich daar nog
tussenin... Vrolijke sardonie kan de film niet worden ontzegd. Net nadat
hond het script redt loopt ook Zane apporterend rond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten