Het
begint me op te vallen hoe vaak er gemusiceerd wordt in die oude
'TCM'-films. Er staat altijd wel ergens een piano waar wat op gepingeld
wordt. (Heden ten dage staren mensen gewoon naar hun smartphone als ze even niet weten
wat te zeggen; sigaretten kun je ook al niet meer aanbieden.) Het eerste
liedje in Leo McCarey's Love Affair is fijn onfunctioneel. McCarey
maakte in zijn carrière vele komedies (onder andere met de Marx
Brothers) maar zijn eigen stempel lijkt toch om oude mensen te vragen.
De Ozu van het studio-systeem, zou je kunnen overdrijven. Fijn dus, dat
het koppeltje dat hier een liefdesaffaire beleeft grootmoeder bezoekt.
'Vertel me wat over haar', vraagt Irene Dunne. En Charles Boyer
definieert zijn oma door het over opa te hebben. Binnen wordt dit goed
gemaakt. Met dat liedje aan de piano, die rust en een opmerkelijk vrome
warmte. Na deze tussenstop (tijdens een bootreis) begint het duo
obstakels op te werpen. Alleen in romcoms testen mensen hun relatie met
'afspraakjes over zes maanden'. Gescheiden van elkaar mag Dunne op
professionelere wijze nog een liedje zingen, en dolverliefd door het
leven dwalen. Met zwoele blik opent ze in haar slaapkamer een
kledingkast. In de spiegel verschijnt stoer en fallisch de plek van het
afspraakje: De Empire State Building. Toch nog een mal gebbetje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten