maandag 25 augustus 2014

Enemies: A Love Story

'The stew is finished!' 'So am I. Financially, physically, spiritually.' Heerlijke joodse humor. Sarcastisch en vol zelfspot. Hoe moet je ook anders na de Tweede Wereldoorlog? 'What kind of world is this without Nazis?' Enemies A Love Story is een zinvolle (en zingevende!) versie van Sophie's Choice. Kleinschaliger, eerlijker, rauwer. Stomende seks om de naar Auschwitz stomende treinen te vergeten. Ondertussen bruist de couleur locale fenomenaal. (Al moet hier meteen worden gemopperd dat de film niet ontkomt aan een zekere goudbruine nostalgie, met oude hitjes op de juiste momenten.) Vergeet die opmerking meteen, want het kruispunt waarop de schmuck Ron Silver zich bevindt, is er indringend genoeg voor. Drie wijken, drie vrouwen. Drie pleisters voor die oorlogswonden. Zoals elke man neigt de broodschrijver naar de vrouw waarmee hij de grootste highs beleeft. Lena Olin is de Gatsby-drama queen. De 'mooiste vrouw van New York' (aldus een rabbi!) maar – ja ja ja – zoveel weerhaakjes. Thuis op Coney Island zit 'een peasant', een Pools meisje dat ijverig Joods probeert te worden. Een knappe, nagenoeg stille rol van Margaret Sophie Stein. Haar verrassende oerschreeuw richting slot is hét moment van de film. Enter Anjelica Huston, de wandelende ondode. Zij is die hele godverdomse oorlog in één persoon verenigd.

Geen opmerkingen: