maandag 25 augustus 2014
Enemies: A Love Story
'The stew is finished!' 'So
am I. Financially, physically, spiritually.' Heerlijke joodse humor.
Sarcastisch en vol zelfspot. Hoe moet je ook anders na de Tweede
Wereldoorlog? 'What kind of world is this without Nazis?' Enemies A
Love Story is een zinvolle (en zingevende!) versie van Sophie's Choice.
Kleinschaliger, eerlijker, rauwer. Stomende seks om de naar Auschwitz
stomende treinen te vergeten. Ondertussen bruist de couleur locale
fenomenaal. (Al moet hier meteen worden gemopperd dat de film niet
ontkomt aan een zekere goudbruine nostalgie, met oude hitjes op de
juiste momenten.) Vergeet die opmerking meteen, want het kruispunt
waarop de schmuck Ron Silver zich bevindt, is er indringend genoeg voor.
Drie wijken, drie vrouwen. Drie pleisters voor die oorlogswonden. Zoals
elke man neigt de broodschrijver naar de vrouw waarmee hij de grootste
highs beleeft. Lena Olin is de Gatsby-drama queen. De 'mooiste vrouw van
New York' (aldus een rabbi!) maar – ja ja ja – zoveel weerhaakjes.
Thuis op Coney Island zit 'een peasant', een Pools meisje dat ijverig
Joods probeert te worden. Een knappe, nagenoeg stille rol van Margaret
Sophie Stein. Haar verrassende oerschreeuw richting slot is hét moment
van de film. Enter Anjelica Huston, de wandelende ondode. Zij is die
hele godverdomse oorlog in één persoon verenigd.
Labels:
films uit de jaren '80,
Paul Mazursky
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten