Regisseur
Polonsky moest decennialang de gevolgen van het McCarthyisme ondergaan
voor ie eindelijk deze film 'mocht' maken. Niet zo vreemd dus dat zijn
terugkeer een zeer sfeervolle parabel over uitsluiting is geworden. 'Go
back to your reservation boy'. De indianen kunnen erover meepraten.
Alleen al het feit dat jouw 'clan' door een heuse 'superintendant' wordt
'gecontroleerd'. Voor de film indringend kan worden moeten we toch
lachen om Katherine Ross. Zoals Berlusconi ooit over Obama zei: wat een
fraai brons kleurtje. Het neigt naar Victoria Beckham die te lang onder
de zonnebank heeft gelegen. Échte indianen, die zien we ook hier niet.
Willie 'Boy' wordt vertolkt door Italo Robert Blake. Na een akkefietje
neemt hij samen met zijn liefje Katherine de benen, waarna ze de rest van de
film 'Afrikaans klassiek' opgejaagd door de steppe rennen. Het plot komt
toch weer van de white boys. Sheriff Redford is er bij, zónder dat ie
Katherine mag kussen, al is hun enige scene samen wel bijzonder intiem.
Hij worstelt met de 'legacy' van pa, een thema dat Sayles ooit nog
leende voor
Lone Star. De superintendant is de meest interessante rol
van de film. Susan Clark is niet alleen blank in een indianenwereld, ze
is ook intellectuele vrouw onder de schietgrage mannen, met een lichte
neiging zich te laten vernederen. Samenleven, het is en blijft lastig...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten