'Toga party!' In
mijn gymnasiumtijd kwam niemand op het idee. Een decadent Romeins
feestje. 'It's not going to be an orgy!' Niet? Animal House lijkt me
trendsettend voor al die colleges gone wild-films later. Met American
Pie als de variant van 'my generation'. Dat Animal House ergens begin
sixties speelt is nauwelijks te merken, zozeer zijn in de
filmgeschiedenis liedjes als Twist & Shout tot de bildung der lust verworden. Boom, babyboom. Animal House is één grote ontploffing van
clichés, maar de confetti die daarna (of daardoor!) neerdaalt zorgt wel
voor een grote grijns. Plezier is het sleutelwoord. De Porky-nerds nemen
het op tegen Het Systeem. En Kevin Bacon staat er per ongeluk tussenin.
'Everybody remain calm!' (Eerder in de film wordt hij bij de
ontgroening nog stevig gespankt.) De film is op een heerlijk
leeghoofdige manier voorspelbaar. Als na de openingsfase de studentikoze
slapstick-grappen op zijn dacht ik even simpel als de Frat jongetjes: tieten nú. Et voila, een scene later wordt de wens vervuld. Daarmee
begint de rollercoaster richting slotparade. Heel veel leuke meisjes,
met als kersje op de taart, Karen Allen als de sluikse
schoolkrantfotografe. Zij zoekt het bij leraar Donald Sutherland, die
eerder verveeld Milton heeft uit staan leggen. Hij schrijft 'Satan' op
het schoolbord, kijkt ernaar, en neemt een hap van een appel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten