'All those in favour of bringing
prostitution to this camp, say aye!' De entree der hoertjes is een van
de vele briljante scenes in Mr Cabe en Mrs. Miller. Paint Your Wagon
maakt er een hele musical van. 157 minuten lang. Ja, u leest dat goed.
Bawdy westerns, van mij hoeft het eigenlijk niet. Clint Eastwood
schmierend en croonend. Je moet er zin in hebben. Bovendien is hij ook
nu ergens nog te serieus, teveel de ster. Dan is Lee Marvin grappiger
als de vals zingende kraai annex oude gold prospector die een nieuw te
exploreren gebied koopt: Jean Seberg! 800 dollar en Marvin heeft een
claim to to all her mineral resources. De Tiroler bergpas van Seberg mag
er in elk geval wezen... Clint Eastwood vertolkt in deze setup het
derde wiel aan de 'wagon', en de driehoeksverhouding die zo ontstaat is
lollig achteloos. Ondertussen verschijnen dus de 'French tarts' en
verandert het kamp in een plaats der verderf. De voor de hand liggende
grollen worden afgewisseld met een paar aardige liedjes. De eeuwige
zwerver Marvin weet zelfs nog een melancholische noot te kraken. 'I'm an
ex-citizen of nowhere, and sometimes I get mighty homesick.' En zo
kabbelen de uren voorbij. En moet ik toegeven, zo verschrikkelijk als
Little Big Man is het zeker niet. Paint Your Wagon heeft geen enkele
concrete pretentie. 'Got a dream, boy, got a song'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten