Een jaar of twintig na
Love Affair zitten de potentiële stelletjes samen op de bank. Televisie te
kijken... Frank Sinatra heeft geeneens een piano in zijn dure
appartement staan. (Het wordt 'm terecht verweten.) De theateragent
besteedt zijn creativiteit liever aan het jongleren met zoveel mogelijk
dames. Dan staat David Wayne voor de deur, op de vlucht voor een
midlife-crisisje. Womanizer Sinatra doet alsof hij raad geeft, maar
ondertussen jinxt zijn beste vriend Franks ganse New Yorkse jetset-leven. (Het is
een wonder dat ze 'r geen ruzie over krijgen.) Ineens ontglippen de
dames de gladjakker, en neemt juist het jongste 'ding' de touwtjes
helemaal in handen. 'Je moet wel precies in het plaatje passen!'. Bazige
bitches. Werken voor die complimentjes, zul je! 'You're even attractive
in an offbeat, beat-up sort of way.' Zo is deze verder vergelijkbare
film prompt een stuk gender-gelijkwaardiger dan de sullige
kantoorklerkfantasie
The Seven Year Itch. De pijn van dolende dertigers,
verpakt in een muzikale suikerspinkomedie. 'Where the blazes were you
twelve years ago?'. Celeste Holm heeft de leukste rol als platinablonde
violiste van een zekere leeftijd. Ze was eerder al onvergetelijk als
secretaresse in
Road House. Daar werden grapjes gemaakt over haar
overgewicht. Toen was er niks van te zien, nu heeft ze een onderkin.
Hollywood knooooows.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten