Films
rond rijke Engelse landgoederen. Noem het een subgenre. Het is er
ondanks de idylle nooit helemaal pluis (
The Innocents), en anders is er
wel die verraderlijke kloof tussen arm en rijk (
Women in Love). The
Go-Between bevindt zich letterlijk en figuurlijk tussen deze ijkpunten,
door een twaalfjarige jongen op te voeren, die zich een film lang strekt
en rept. Hij heeft geen idee hoe het leven van volwassenen in elkaar
zit, maar hij begint al wel de juiste vragen te stellen. Hij heeft geen idee hoe hij zich moet gedragen in het rijkeluismilieu, maar ook
hierin krijgt hij lesjes. Ondertussen soezen alle personages door het
schilderachtige land van Constable. Witte pluutjes, wuivend graan, oude
'carriages'. De setting broeit goudkleurig als een
Merchant/Ivory-productie. Julie Christie en Alan Bates zijn wel vaker
aanwezig in dit soort films, en zij vormen de cursusleiders. Bate,
bronstige boer, is de held van het cricketveld, maar wordt door de
sigaren rokende heertjes toch enigszins meewarig bekeken. De heerlijk overdadig
gecoiffeerde Christie krijgt echter niet genoeg van hem! Foei! Het arme
hoofdpersonage blijft intussen maar pendelen. Onbegrijpend begrijpend.
'What is spooning?' Zeker sfeervol, al blijven de personages wel wat
steriel en schematisch, om over de hulpeloze flashbackstructuur nog te
zwijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten