woensdag 6 augustus 2014

Dracula

Sanquin zal er net even te serieus voor zijn, maar ergens ter wereld zal een bloedbank toch wel eens een Dracula-thema voor een reclamecampagne hebben gebruikt? 'The blood is the life', wist Bela Lugosi al. The original. Volgens mij schuilt de crux (..) in de cape. De kraag een logisch verlengstuk van Bela's gladde kapsel, de mouwen als vleermuisvleugels, en als geheel een goede plek om je in te verbergen bovendien. Wel vreemd eigenlijk dat vampieren nog toe wisten te slaan, als ze niet eens tegen een simpel christelijk kruisje konden. In de meeste huizen waren die vroeger toch wel aanwezig, zou je zo denken... De eerste tien minuten van dit oudje zijn stilletjes het best. Transsylvanië, de natuurlijke habit van het Ondode Beest. Sprookjesachtig, mistig, en met prachtige achtergronden die wel geschilderd lijken. Het grafelijk grafslot is Cocteau-waardig. Het shot van het boekhoudertje helemaal alleen tussen de spinnenwebben is het hoogtepunt. Een tel later daalt de bedachtzaam... formulerende... count van de trappen en kan de pret beginnen. Waarom gaat ie eigenlijk naar Engeland? (Om aan zijn vervelende vrouwen te ontsnappen?) Zo peste noire onpuur als Nosferatu wordt de film niet. Het blijft net wat te rommelig en koddig. Over vampire killer Van Helsing is vast wel eens een vervolg gemaakt. Zou hij niet zelf ook...

Geen opmerkingen: